Słowa kluczowe
historia odpustu Porcjunkuli i jego interpretacja teologiczna
uroczyste celebrowanie tego odpustu na przestrzeni wieków
Jak cytować
Abstrakt
Bracia Mniejsi Reformaci rozpoczęli swoją obecność i działalność w Jarosławiu w roku 1700. Tę nową placówkę na przedmieściu zwanym Wolą ufundował dla nich Antoni Kwolek, tamtejszy zamożny mieszczanin i burmistrz. Byli oni trzecim zakonem męskim w Jarosławiu po jezuitach i franciszkanach konwentualnych. Najpierw zamieszkali w zaadaptowanej na klasztor dawnej gospodzie, obok której fundator postawił drewnianą kaplicę. Budowę murowanego kościoła pw. Najświętszej Trójcy i klasztoru rozpoczęto w roku 1710, głównie dzięki funduszom Franciszka Zawadzkiego, łowczego kijowskiego. Po sześciu latach nową świątynię i jej główny ołtarz konsekrował biskup przemyski Jan Bokum, 21 czerwca 1716 roku. Dwa miesiące później sufragan przemyski Łukasz Jacek Czerwiński konsekrował sześć ołtarzy bocznych.
Znaczące zmiany w wystroju świątyni wprowadzono pod koniec XIX i w XX wieku. W latach 1984–1987 dobudowano do niej przy prezbiterium boczną kaplicę pw. Miłosierdzia Bożego. W 1970 roku biskup przemyski Ignacy Tokarczuk erygował przy tej świątyni parafię, którą powierzył Zakonowi Braci Mniejszych.
W dalszej części artykułu mowa o historii odpustu Porcjunkuli, jego interpretacji teologicznej (św. Jan Paweł II, Benedykt XVI). Był on zawsze bardzo uroczyście obchodzony we wszystkich kościołach franciszkańskiej prowincji Matki Bożej Anielskiej, a więc także w Jarosławiu. Wielki odpust Porcjunkuli powstał z gorącego pragnienia św. Franciszka z Asyżu, by „skierować wszystkich do raju”. Ojciec Święty Franciszek ogłaszając w 2016 roku, w 800-lecie ustanowienia odpustu Porcjunkuli, Nadzwyczajny Rok Święty Miłosierdzia, również pragnął dla wszystkich członków Kościoła otworzyć szeroko dostęp do Bożego Miłosierdzia. Temu właśnie służyła jarosławska świątynia Najświętszej Trójcy przez minione trzysta lat, zwłaszcza poprzez sprawowaną w niej ofiarną posługę sakramentu pokuty.
W dodatku jest zamieszczone kalendarium ważniejszych wydarzeń w dziejach klasztoru.
Bibliografia
Archivum Conventus Jaroslawiensis (1699–1955).
Franciscus Bartholi, Tractatus de indulgentia de Portiucula, ed. P. Sabatier, Paris 1900.
Tomasz z Celano, Życiorys pierwszy św. Franciszka, w: Źródła Franciszkańskie, Kraków 2005.
Jan Paweł II, Nauczanie papieskie V, 1, 1982, Poznań 1993.
Kazimierz Gottfried, Kościół i klasztor oo. Reformatów w Jarosławiu, Jarosław 1934.
Kronika klasztorna w Jarosławiu 1700–1885 (transumpta).
Jan Pasiecznik OFM, Kościół i klasztor Franciszkanów-Reformatów w Bieczu (1624–1982), Kraków 1984.
Jan Pasiecznik OFM, Kościół i klasztor Franciszkanów w Zakliczynie n. Dunajcem, Kraków 1992.
Patron maluczkich. Brat Alojzy Kosiba, praca zbiorowa pod redakcją o. Bogdana Brzuszka OFM, Kraków-Asyż 1983.
Joseph Ratzinger – Benedetto XVI, Il Perdono di Assisi, Porziuncola 2005.O. Albin Sroka [OFM], Świątynie Jarosławia, Jarosław 1998.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (c) 2023 Studia Franciszkańskie